اقلیمـ رهایے

در پیامرسان ایتا منتظر شما هستم 

@najva9

وحید زارع مهر 1403

همواره با خودت راستگو باش. حقیقت راستگویی با خود راستگو بودن است. راستگویی به این معنا نیست که هر کس هر چه از تو پرسید، شروع کنی از سیر تا پیاز را گفتن. چنین چیزی حماقت است. حال آنکه راستگویی حماقت نیست، آن از مقوله حکمت است. و حکمت را فقط نزد اهلش به تمامی گویند. پس با سوال هر سوال کننده ای همه چیزت را بر روی میز پهن مکن. راستگویی ات را به تمامی برای کسانی نگهدار که لیاقت راست شنیدن را دارند. ای دوست، آنچه که گفتم بدین معنا نیست که دروغگو شوی. لازم نیست دروغ بگویی. بلکه در برابر پرسشگران هرزه زبان گاه سکوت کن. گاه نگاهشان کن و با لبخندی بگذر. و گاه حتی نگاهشان هم نکن. اما هرگز آنچنان که با خودت راستگویی -در این روزگاران آشفته- با هرزه پرسشگران فضول، راست هر چیزی را مگو. راست شنیدن لیاقت می خواهد همانطور که راست گفتن لیاقت می خواهد.

مسعود ریاعی

ایمان خود را سر بریدی... دل به دریا میزنی؟ یوسف خود را باختی و.. سر به صحرا میزنی؟

به سرم زده حالتو امشب خوب کنم... تا صدام بزنی و بگی من خوب شدم

به سرم زده حالتو امشب جور کنم! تو رو از غم عالم و آدم دور کنم...

به نام زیبایش سلام

سالهای پیش سالهای خوبی که کرونا نبود ماسک و دستکش زدن نبود بیماری نبود...

شروع کردم ختم قرآن صوتی با تفسیر آقای قرائتی و تا آخر رفتم...

یادش بخیر چقدر با صدای قرآن خوابیدم...

امروز داشتم کتاب تفسیر سوره حجرات استاد قرائتی رو میخوندم!

خیلی جالب میگه!

یه سری از آدما به خیال آزاد اندیشی ، خیال عبادت ، خیال قاطعیت ، خیال انقلابی بودن ، حتی خیال زهد و ساده زیستی...از خدا و رسولش جلو میزنن!

به قول معروف کاسه ی داغ تر از آش میشن!

که خدا صدا میزنه ای کسایی که ایمان آوردید! لا تقدموا... پیشی نگیرید!

چند تا مثال جالبم میاره:

1.بعضی از اصحاب میگن بریم خودمون رو اخته کنیم تا دیگه میلی به زنان نداشته باشیم و یکسره در خدمت اسلام باشیم! حتی خور و خواب رو هم به خودشون حروم کردن!حضرت پیامبر حدیث النکاح سنتی را میفرمایند و نمیگذارن همچین کاری کنند! میفرمایند: من من خودم غذا میخورم میخوابم با همسرم هم زندگی میکنم!

2.عید قربان میشه و عده ای زودتر از پیامبر قربانی میکنند!

3.قبل از ثبات ماه رمضان عده ای روزه گرفتند!

4.امام به شخصی فرمود بگو یا مقلب القلوب! او گفت یا مقلب القلوب و الابصار! امام فرمود ما کلمه ابصار را نگفته بودیم!

5.ازدواج موقت را پیامبر شرعی اعلام کردند و خلیفه ی دوم حرام کرد! از پیامبر جلو افتاد!

6.سال هشتم هجری پیامبر سفر فتح مکه اتفاق افتاد پیامبر افطار کرد چون مسافر روزه ندارد! عده ای دیدند پیامبر افطار کرد ولی آنها روزه ی خود را افطار نخوردند!

نتیجه:

پیش نیفتیم ، پس هم نیفتیم!

همراه باشیم! دل به دیدار مهدی فاطمه خوش کنیم با اعمالمان.

-       یکبار با همه سلام و فقط یکبار خداحافظی کنید نه صدبار

-       در مهمانی ها بحث سیاسی و ... ممنوع.

-       رعایت ساعت خواب میزبان

-       در صحبت ها دروغ نگوئید ، ریا نکنید.

-       بیان مسائلی که دخالت محسوب میشود ممنوع.

-       سوال هایی مثل میزان درآمد و حقوق ماهیانه و... ممنوع.

-       استفاده از موبایل و تبلت ممنوع

-       احترام بزرگان را نگه دارید.

اگر خودتان بزرگید خواهشا احترام خود را نگه دارید!

اگر خدا نخواهد برگی از درخت نمی‌افتد...
چقدر به این جمله اعتقاد داریم؟

1. قدر خود را بدانید

همان‌طور که توضیح داده شد، تشویق کردن خودتان بسیار مفید است. با این کار ذهن شما تربیت می‌شود و یاد می‌گیرد که برای تشویق شدن نیاز به عمل‌گرایی دارد و پاداش تنها زمانی در انتظارش خواهد بود که وظیفه‌اش را به خوبی و بدون تنبلی به سرانجام رسانده باشد.
نظم و پشتکار به معنای فراموش‌ کردن استراحت نیست. به خود استراحت بدهید و معقول و منطقی فعالیت کنید. آن سوی سکه‌ی تشویق، تنبیه است. هر چه تقویت مثبت به شما انرژی و نیرو می‌بخشد، تنبیه شما را سرشکسته و ناتوان می‌سازد. سعی کنید از آرمان‌ها و برنامه‌هایتان عدول نکنید، چون بعد از هر تنبلی و شکست مغز شما ناخودآگاه شما را سرزنش و ملامت می‌کند و این یعنی گامی بزرگ رو به عقب.

2. اهداف هفتگی‌تان را بنویسید

اهداف هفتگی شما را متمرکز و باانگیزه نگه می‌دارد. اهداف شما در هر مرحله از زندگی تغییر می‌کند. یادداشت‌برداری از خواسته‌ها و اهداف، ضمن منظم‌کردن افکارتان به شما انگیزه می‌بخشد و بعدها که به آنها مراجعه ‌کنید برای‌تان جالب خواهد‌ بود که چه مسیری را طی کرده‌اید.

 3. بپذیرید که زندگی صحنه بُردوباخت است

برای لذت‌ بردن از پیروزی قطعا باید بهای آن را بپردازید. نگذارید ترس ازناملایمات و چالش‌های موجود در مسیر شما را دلسرد کند و به سمت تنبلی سوق دهد. زندگی در میان بستری از گل‌ها تنها وقتی ممکن است که بهایی پرداخته باشید. از منطقه امن خود خارج بشوید. برای خروج از منطقه امن ناگزیر هستید برخی دردها و تلخی‌ها را تجربه کنید. البته همیشه هزینه‌ها و مزایای هر اقدامی را بسنجید و ببینید کفه ترازو به نفع کدام‌یک سنگینی می‌کند. اگر بُرد با مزایا بود، آستین‌ها را بالا بزنید، شروع کنید و به سمت هدف گام بردارید. هیچ‌چیز بدون تلاش به‌دست نمی‌آید. این رسم روزگار است و باید آن را پذیرفت.

4. کار و کوشش ارزشمند است

تمام افراد موفق معتقدند که موفقیت حاصل 99 درصد تلاش و عرق ریختن و تنها 1درصد استعداد و هوش است. هوش آشفته و برنامه‌ریزی نشده هیچ نتیجه‌ای به دنبال نخواهد‌ داشت. موفقیت در کار، ورزش، زندگی و در کل همه چیز تلاش و تفکر می‌طلبد.
 شما یک شبه قهرمان نمی‌شوید. در مسیر موفقیت شاید بارها شکست بخورید، اما باید برخیزید و بدانید که شکست هم نشانه‌ی خوبی است. شکست یعنی هم‌چنان در مسیر هستید و در قفس بی ارادگی و تنبلی اسیر نیستید.

 5. در مسیر بمانید

گاهی اوقات پس از موفقیت‌ به خود استراحت می‌دهید. خب تا اینجا مشکلی نیست اما گاهی این استراحت موجب می‌شود پشت شما باد بخورد و بازگشتن و از سر گرفتن کارها سخت بشود. پس با مشکل بزرگی روبه‌رو می‌شوید و دیگر آن باد به تندبادی خانه خراب‌کن تبدیل می‌شود که دست‌آوردهای شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بعد از هر فعالیت و استراحتی سریعا شروع به از سرگیری قدم‌های بعدی کنید و نگذارید اعتماد به نفس و همتی که به‌دست ‌آورده‌اید، با تنبلی از دست برود.

6. تسلیم نشوید
هرگز عقب نکشید. در مسیر رسیدن به هدف، هزارویک مانع روبه‌روی شما خواهد‌بود. به خود جرئت جنگیدن بدهید. عقب‌نشینی کار ترسوهاست. به خودتان تلنگر بزنید و یادآوری کنید برای رسیدن به هدفی مهم قدم در این راه دشوار گذاشته‌اید، هدفی که ارزش تحمل سختی‌ها را دارد. تسلیم نشوید، مسیر را بشکافید و به جلو حرکت کنید.

 1. با شادی از خواب برخیزید

رختخواب گرم و نرم، بالشی که کاملا به حالت دلخواه زیر سرتان قرار گرفته است و با جایگاه دستان‌تان کاملا هماهنگ است، همه چیز نشان از وضعیتی ایده‌آل دارد تا اینکه صدای منزجر‌کننده‌ی زنگ ساعت شما را از رویای دل‌پذیرتان جدا می‌کند و از همین لحظه است که فرآیند تنبلی با جمله‌ی «5دقیقه دیگر بلند می‌شوم» آغاز می‌شود. متخصصین معتقدند که این کار بدترین کار ممکن است. برای درمان تنبلی در شروع صبح باید یک‌باره و باانرژی، با شنیدن اولین فرکانس‌های صوتی ساعت زنگ‌دار از رختخواب بیرون پرید. هرچه صبح را بانشاط‌تر آغاز کنید، روز بهتری خواهید‌ داشت. گاهی ‌اوقات خوش‌اخلاقی در صبحگاه کمی دشوار است، ولی باور بفرمایید همه‌ چیز با تمرین ممکن است. اگر هدفمند و پرانرژی از خواب بیدار شوید، کم‌کم رفتار شما تغییر می‌کند و همیشه صبح خوبی خواهید‌ داشت.

2. تعیین اهداف دست‌یافتنی

برای خود هدف داشته‌ باشید. اهدافی که قابل دست‌یابی باشند و برای تلاش کردن به شما انگیزه بدهند. برای اینکه سرخورده نشوید، اهدافی در تناسب با استعدادها و مهارت‌هایتان داشته ‌باشید. این موضوع بسیار مهم است. فرض کنید نه آمادگی جسمانی خوبی دارید و نه وضعیت مالی چندان مطلوبی، و با همه‌ی این احوالات می‌خواهید در سال آتی قهرمان اسب‌سواری با مانع بشوید. خب طبیعتا این نوع هدف‌گذاری پوچ و بی‌معنی است. فهرستی از اولویت‌های خود تهیه کنید. این اولویت‌بندی باید بر اساس زمان و اهمیت کارها صورت بگیرد.
اهداف و برنامه‌های خود را مکتوب کنید. حساب کارها را از دست ندهید. سعی کنید میزان پیشرفت خود را بررسی و ملاحظه کنید. در این صورت ذهن‌تان انسجام خوبی برای پیگیری کارها و فعالیت‌ها پیدا می‌کند و به جایی خواهید ‌رسید که تنبلی به طور کلی از دایره‌ی لغات شما حذف می‌شود. برای درمان تنبلی باید انگیزه‌‌ی خود را در موارد مختلف زندگی قوی کنید. می‌توانید دفترچه‌ای تهیه‌ و آرزوهای خود را در آن یادداشت ‌کنید. دوست دارید به چه نقطه‌ای برسید. چنین چشم‌اندازی شما را  پرانرژی می‌کند و نیروی حرکت به جلو را به شما تقدیم می‌کند. دوست دارید چطور زندگی کنید؟ اوقات فراغت‌تان را چگونه بگذرانید؟ می‌خواهید چقدر درآمد داشته ‌باشید؟ همه را بنویسید و برای دست‌یابی به یک‌یک آنها تلاش کنید. می‌توانید اهداف و آرزوهایتان را روی کاغذ بنویسید و در معرض دیدتان بگذارید. مثلا آنها را روی یخچال، رایانه، درِ کمد و … بچسبانید. از آرزوها‌یتان حرف بزنید و خود را ملزم کنید که به آنها دست بیابید.

3. اعتماد به نفس داشته ‌باشید

مربی خودتان باشید. منبع انرژی و الهام خود بشوید. اگر هیچ مشوقی در اطراف خود ندارید، خودتان که هستید. به خودتان روحیه بدهید و هرگز نگویید «هرگز».
باور کنید تکرار جملات مثبت و الهام‌بخش در طول روز، شما را پرنشاط و شاداب می‌کند. به خودتان بگویید من می‌توانم، من قوی هستم و … . حس موفق بودن را در خود گسترش بدهید. چرا که نه؟ حتما شما هم استعدادها و تواناهایی دارید که با چاشنی تلاش شما را به بهترین نتایج خواهند ‌رساند.

4. ارزش‌ها و اهداف‌تان را بازبینی ‌کنید

رسیدن به اهداف و آرزوها، تلاش و پشتکار زیادی می‌طلبد. بخشی از نیروهای لازم برای این تلاش و پشتکار از اهمیت چرایی رسیدن به اهداف سرچشمه می‌گیرد. اگر هدف نهایی فراموش شود، تنبلی به سادگی وارد مسیر می‌شود و شما را به بیراهه‌ها می‌کشاند. پس لازم است در حین تلاش برای رسیدن به هدف‌تان گاهی اوقات بایستید و تجدید قوا و پیمان بکنید. تجدید پیمان یعنی مقصد مطلوب‌تان را به خاطر بیاورید و با خود تجدید عهد کنید که برای رسیدن بهاهداف خود هر آنچه لازم است را انجام بدهید. می‌توانید از خود بپرسید:
ضرورت این هدف در چیست؟ اهمیت انجام آن در این مرحله از زندگی من چقدر است؟
 آیا به تنهایی از عهده طی کردن این مسیر برمی‌آیم یا به هم‌فکری و همراهی نیاز دارم؟
آیا زیاد از حد کمال‌گرا هستم؟ حواس‌تان باشد، کمال‌گرایی یکی از دام‌های خروج از موفقیت است. زیرا وقتی شما کمال‌گرا هستید، همواره به دنبال کسب بهترین نتایج و بی‌نقص‌ترین روش‌ها هستید. در این کُره‌ خاکی هیچ‌چیز کامل و بی‌عیب نیست و به قول شاعر گل بی‌خار کجاست؟ پس با کمال‌گرایی توان و انرژی شما کاسته می‌شود و تنبلی به عنوان پاسخی منطقی به نقصان کمال، خیلی زود خود را نشان خواهد‌ داد.

 5. «تو می‌توانی» شعارتان باشد

شروع کنید. دست روی دست نگذارید و نترسید. اگر فکری در سر دارید آن را عملی کنید. از شکست نترسید. شکست خوردن تاوانی بدتر از تنبلی و یک‌جا نشستن ندارد. در بدترین شرایط با اقدام کردن و شکست خوردن، تجربه کسب می‌کنید؛ اما با تنبلی روحیه شما خراب می‌شود، همت‌تان از بین می‌رود و پوچ و بی‌ارزش می‌شوید. به خود بگویید من می‌توانم. شکست‌ها و ناکامی‌ها را فراموش ‌کنید و مطمئن باشید با تلقین مثبت و البته تلاش و برنامه‌ریزی به هرچه بخواهید می‌رسید. اما و اگر را کنار بگذارید و برای شروع تنها به خودتان تکیه
    کنید. باور کنید اگر از صمیم قلب تصمیم به انجام کاری بگیرید، هیچ‌چیز جلودار شما نخواهد‌ بود. از هیچ‌کس و هیچ‌چیز انتظار نداشته ‌باشید. وقتی توقع خود را از دیگران کم می‌کنید، باید بر روی پاهای خود بایستید و این نیروی شما را دوچندان می‌کند. درمان تنبلی در اقدام کردن است. منفعل و راکد ماندن شما را به قعر چاه تاریک تنبلی می‌فرستد.

 6. بسم الله بگویید و شروع‌ کنید

برای درمان تنبلی و رخوتی که همه ما گاهی به آن دچار می‌شویم، اقدام به انجام کارهای ساده بسیار راه‌گشا است. مثلا فردا قرار است به جایی بروید و کلی کار دارید. لباس‌هایتان هم چروک است و اصلا حوصله ندارید و کارها را به تعویق می‌اندازید. کافی است از یک نقطه ساده شروع کنید. آن وقت است که حوصله‌تان سر جایش می‌آید و نه تنها لباس‌تان اتو می‌شود، بلکه انرژی لازم برای پیگیری سایر کارها را هم به‌دست می‌آورید. شروع کردن از کارهای جزئی و ساده مثل دوش گرفتن، اتو کردن و… بهترین روش برای روشن کردن موتور حرکت و گریز از تنبلی است.

   7. ورزش کنید

فواید ورزش وصف‌ناشدنی و بی‌شمار است. اما مهم‌ترین آن شادی و شوری است که در زندگی جاری می‌کند. با ورزش کردن، سرعت جریان خون افزایش می‌یابد و سوخت‌وساز بدن بیشتر می‌شود. شاید نرمش صبحگاهی برای شما کمی دشوار باشد، اما حداقل تلاش کنید که 15 دقیقه از وقت خود را به نرمش‌های ساده اختصاص بدهید. عقل سالم در بدن سالم است. با داشتن جسمی سالم تمام ابعاد زندگی سالم خواهد ‌شد. هر فرد باید حدود 150 دقیقه در هفته ورزش کند. اگر این زمان برای‌تان ممکن نیست، متناسب با برنامه‌‌ی زمانی زندگی‌تان، وقتی را
    برای ورزش کردن کنار بگذارید. هرقدر هم زمان ورزش‌کردن شما اندک باشد، باز هم در مقایسه با ورزش نکردن، صد به هیچ جلو خواهید ‌بود. ورزش کردن، سطح انرژی بدن را بالا می‌برد و خودبه‌خود تمایل به خوردن غذاهای نامناسب را از بین می‌برد. غذاهای نامناسب مانند فست‌فودها و… شادابی و پویایی بدن را می‌گیرند. وقتی انرژی کافی نداشته باشید، احتمال تنبلی افزایش می‌یابد. اگر به‌طور کلی فردی کم‌انرژی هستید، حتما به دکتر مراجعه کنید چون میزان بالای انرژی در درمان تنبلی نقش مهمی دارد.
گاهی اوقات چنان درگیر روزمرگی می‌شویم که رفع تکلیف و خستگی به همه‌ی ابعاد زندگی‌مان رسوخ می‌کند. کارمان خسته‌کننده و عادی می‌شود، شرایط زندگی و روابط‌مان هم تعریفی ندارد. در این شرایط، از آنجا که تغییرات ظاهری کم‌کم راهی به تغییرات درونی پیدا می‌کنند، گام اول می‌تواند تغییر در نحوه پوشش شما باشد. وقتی لباس ورزشی به تن می‌کنید، خود را ملزم به ورزش کردن می‌بینید. در واقع غیرمستقیم به خود تلقین می‌کنید و تلقین موجب تغییر شما می‌شود.